2019 brengt ons namelijk grote uitdagingen. In mei moet onze gebiedsvisie op tafel liggen. Het wordt een document waarmee we zowel in Delft als in Pijnacker-Nootdorp de politieke beslissers willen duidelijk maken hoe wij onze polder samen willen verrijken. En daar kunnen best harde noten bij worden gekraakt. Het omvormen van de Delftse Hout tot geïsoleerd ‘buitenzwembad’ klinkt bijvoorbeeld leuk voor de recreant, maar kan de Grote Plas niet beter worden benut om de waterhuishouding in de polder te reguleren? En wat als iemand op het idee komt om enorme windmolens te bouwen en zegt: ‘Kijk eens hoeveel groene energie dit oplevert?’ Moeten wij dan niet wijzen op de mogelijkheden van energiewinning uit water? Zodat de aanblik van het gebied onaangetast blijft? Onze gebiedsvisie moet dit soort zaken benoemen en waar mogelijk via de politiek sturen. Dat is voor de toekomst van onze polder van levensbelang.
Het zijn grote voorbeelden. Maar we kunnen het ook veel dichter bij huis houden. Even met een kopje koffie op de bank gaan zitten en denken: ‘Hoe kan ik op mijn eigen kleine stukje van de polder zo verantwoord mogelijk leven of ondernemen en tegelijk bijdragen aan de belangen van mijn buurman?’ Ik denk dat we dan ‘vanzelf’ in de goede richting gaan. Want zodra we niet meer als eilandjes denken maar in het grote geheel, gaan we andere beslissingen nemen. Elkaar leren kennen is daarbij cruciaal. Dat is een belangrijke maar ook leuke uitdaging. Er wordt aan gewerkt…
Mijn boodschap aan het begin van 2019 is een positieve. Laten we het gezamenlijk overleg over onze polder verder uitbouwen alsof we haar helemaal opnieuw zouden mogen inrichten. Hoe zouden we dat aanpakken zodat ook onze achterkleinkinderen er nog volop van kunnen genieten? Daar gaan we de komende maanden en jaren vol overgave samen mee aan de slag.
Ik wens u alle goeds voor 2019!
Gé Kleijweg Voorzitter Vrienden van Biesland