Het gebruik van de Bieslandse Polder tot en met de 18e eeuw
Werd de Bieslandse Polder in aanvang voornamelijk gebruikt voor akkerbouw, met de inklinking en de vernatting werd het gebied steeds meer gebruikt voor veeteelt: weide en hooilanden kenmerkte vanaf ongeveer 1500 het karakter van de polder. Aan de Delftse kant van de Bieslandse Polder, tegen de Oostsingel waar de grond voornamelijk uit klei bestond, werden in de 17e eeuw enkele (groente-)tuinen aangelegd. Mogelijk ligt hierin de verklaring dat de Bieslandse Polder op de kaart van Nicolaes Visscher uit 1682 wordt aangeduid met Kooltuyns Polder.De polder werd door twee wateringen in ongeveer drie gelijke delen werd verdeeld. De linkse watering heette Het Korft (op oude kaarten ook: Korfft, Kurftwetering). Het is een oud veenstroompje dat ongeveer de grens vormde tussen het hoogveen en de kleigrond van Delft. Het rechtse stroompje had de naam Loetwatering. Druk bevolkt was het gebied niet: in het ambacht Biesland stonden volgens de verpondingslijst van 1732 twee huizen. De economische activiteiten in Delft en andere steden (distilleerderijen, bierbrouwerijen, porseleinfabrieken, de lakenproductie) draaiden in de Gouden Eeuw op een grote energiebron: turf! Ook de pannen- en baksteenindustrie groeit snel. In de steden raken stenen huizen in zwang vanwege het brandgevaar. Het dwingt tot nieuwe vormen van vervening van de omringende veengebieden, namelijk het vervenen met behulp van de baggerbeugel, het slagturven. Door middel van een net, met ijzeren beugel of ring bevestigd aan een lange houten steel, gaat men vanaf de kant of vanaf een boot de turf onder water op de kant trekken. In de omgeving van Nootdorp werd dit in de 17e eeuw grootschalig gedaan. De Bieslandse Polder ontkwam tot ongeveer 1700 aan dit lot, maar de behoefte aan energie bleek groot. Op de kaart van Kruikius uit 1712 zien we dat een groot deel van de naastgelegen Vrijenbanse Polder al is veranderd in een veenplas en dat de eerste repen land in het noordoostelijke deel van Biesland in water zijn veranderd:
Nauwelijks enkele jaren later was het gebied van de huidige Polder van Biesland uitgeveend. De polder was veranderd in een grote waterplas. De diepe vervening van het noordoostelijke deel van de polder had grote gevolgen. De onderhoudskosten van de omringende kaden en wegen liepen zo hoog op dat volgens de ambachtsbewaarders van Biesland “het te dugten staat dat niet alleen geringe maar zelfs gegoede ingelanden daardoor zullen worden geruïneerd en tot armoede worden gebracht.” Er moest dus wat gedaan worden. Rond 1775 ontwikkelde het ambachtsbestuur van Biesland daarom plannen tot het droogpompen van de uitgeveende polder.